Αποθαρρυντικά είναι τα νέα για όσους πάχυναν στην πορεία της ζωής τους και προσπαθούν να αδυνατίσουν. Μια 55ετής μελέτη αποκαλύπτει ότι ναι μεν μπορούν να ανακτήσουν την ισχνή σιλουέτα της νιότης τους, αλλά σπανιότατα τα καταφέρνουν.

Αποθαρρυντικά είναι τα νέα για όσους πάχυναν στην πορεία της ζωής τους και προσπαθούν να αδυνατίσουν. Μια 55ετής μελέτη αποκαλύπτει ότι ναι μεν μπορούν να ανακτήσουν την ισχνή σιλουέτα της νιότης τους, αλλά σπανιότατα τα καταφέρνουν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Μελέτης για την Υγεία & την Ανάπτυξη (NSHD) της Βρετανίας, λιγότεροι από δέκα στους 100 απ’ όσους προσπαθούν κάθε χρόνο να αδυνατίσουν καταφέρνουν να χάσουν πολλά κιλά. Η επιτυχία αυτή, όμως, είναι πρόσκαιρη, καθώς οι περισσότεροι έχουν ξαναπαχύνει μέσα σε ένα χρόνο.

Στο πλαίσιο της μελέτης, ερευνητές από το Ιατρικό Ερευνητικό Συμβούλιο (MRC) παρακολούθησαν από τη γέννησή τους και για 55 χρόνια 5.362 άντρες και γυναίκες που γεννήθηκαν το 1946 και 20.000 εθελοντές που γεννήθηκαν το 1958.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης, οι επιστήμονες κατέγραφαν το βάρος και την αρτηριακή πίεσή τους, ενώ αξιολογούσαν τον τρόπο ζωής τους.

«Και οι δύο ομάδες εθελοντών άρχισαν να παίρνουν βάρος την δεκαετία του ’80 και έκτοτε δεν σταμάτησαν», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης δρ Ρεμπέκα Χάρντι.

«Οι άντρες παχαίνουν σταθερά, ενώ οι γυναίκες άρχισαν με αργό ρυθμό, ο οποίος επιταχύνθηκε μετά τα 35 τους χρόνια, κατά μέσον όρο. Μόλις έγιναν υπέρβαροι, δεν έπαψαν να συσσωρεύουν κιλά. Ελάχιστοι κατάφεραν να ανακτήσουν το βάρος των νεανικών τους χρόνων. Οι περισσότεροι απ’ όσους αδυνάτισαν, ξαναπάχυναν. Είναι σαφές πως το καλύτερο είναι να μην παχαίνει κανείς ποτέ».

Φταίει η εξέλιξη των ειδών

Η μελέτη είχε και ένα παρήγορο εύρημα για όσους κάνουν δίαιτα: παρά την αποτυχία τους, έχουν βελτιωμένη φυσική κατάσταση και χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με όσους ουδέποτε αποπειράθηκαν να αδυνατίσουν.

Μελέτες έχουν δείξει πως η μέση ενήλικη γυναίκα αρχίζει κάθε χρόνο 3 φορές δίαιτα.

Που οφείλεται όμως η σχεδόν καθολική αποτυχία των προσπαθειών αδυνατίσματος; Ο καθηγητής Νικ Φάινερ, ενδοκρινολόγος στο University College του Λονδίνου, εκτιμά πως εν μέρει ευθύνεται η εξέλιξη των ειδών.

«Είναι απίθανο να εξελίχθηκε ο άνθρωπος με ενδογενείς μηχανισμούς που καταπολεμούν την παχυσαρκία, διότι οι πρώτοι άνθρωποι λιμοκτονούσαν, δεν είχαν περιττά κιλά», εξήγησε.

«Η παχυσαρκία είναι φαινόμενο των τριών-τεσσάρων τελευταίων δεκαετιών, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, η αποθήκευση λίπους ήταν απαραίτητη για την επιβίωση – και όχι θανάσιμος εχθρός, όπως σήμερα».

ΠΗΓΗ: Web Only, ygeia.tanea.gr