Όσοι... ροχαλίζουν, τρίζουν τα δόντια στον ύπνο τους, κλωτσούν ασυναίσθητα τον/την ομοκρέβατό τους ή νυστάζουν αφόρητα σε δημόσια θέα, καλό είναι να δώσουν προσοχή, καθώς τα παραπάνω αποτελούν συμπτώματα της ασθένειας που ονομάζεται «υπνική άπνοια».

Όσοι... ροχαλίζουν, τρίζουν τα δόντια στον ύπνο τους, κλωτσούν ασυναίσθητα τον/την ομοκρέβατό τους ή νυστάζουν αφόρητα σε δημόσια θέα, καλό είναι να δώσουν προσοχή, καθώς τα παραπάνω αποτελούν συμπτώματα της ασθένειας που ονομάζεται «υπνική άπνοια».

Συμπτώματα και διάγνωση

Τα συμπτώματα που πρέπει να μας υποψιάζουν για υπνική άπνοια και να μας οδηγούν στα «Εργαστήρια Μελέτης Υπνου» των νοσοκομείων είναι τα εξής: ροχαλητό, τρίξιμο δοντιών, μυϊκοί σπασμοί και τινάγματά μας στον ύπνο, παρατήρηση διακοπής της αναπνοής μας από τον/την σύντροφο, μόνιμος πονοκέφαλος όταν ξυπνάμε, με κόκκινα μάτια και ξηροστομία, απώλεια μνήμης, υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και μόνιμο αίσθημα κόπωσης.

Η σωστή διάγνωση της ασθένειας γίνεται μόνο έπειτα από «μελέτη ύπνου», κατά την οποία οι γιατροί μάς συνδέουν με ηλεκτροκαρδιογράφο και εγκεφαλογράφο, καταγραφέα κινήσεων άκρων, διαφράγματος και στήθους, όπως και κίνησης οφθαλμών, μετρητή οξυγόνου και μετρητή ροής εισπνοής και εκπνοής.

Εφόσον η άπνοια διαπιστωθεί, ξανακοιμόμαστε στο εργαστήριο ύπνου, φορώντας ειδική μάσκα και εισπνέοντας αέρα από συσκευή CPAP, ώστε να καταγραφεί ο βαθμός επιβοήθησης και τα όρια πιέσεων του απαιτούμενου αέρα.

Οι επιπτώσεις της άπνοιας στην όλη υγεία μας συναπαρτίζουν έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό κατάλογο: υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, διαβήτης τύπου 2, αύξηση σωματικού βάρους, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, μειωμένη λίμπιντο...

Το παράδοξο είναι ότι αρκετές από αυτές τις νόσους που «ποτίζονται» από την άπνοια είναι και εκείνες που την «ποτίζουν»: άπνοια εμφανίζει ποσοστό 45% όσων πάσχουν από υπέρταση, 30% όσων πάσχουν από στεφανιαία νόσο, 60% όσων έχουν υποστεί έμφραγμα και 80% όσων έχουν υπέρταση ανθεκτική στα φάρμακα. Ένας φαύλος κύκλος ανατροφοδότησης δηλαδή, που μπορεί με μεγάλη βεβαιότητα να αποβεί μοιραίος αν δεν έχει αντιληφθεί κανείς πως πάσχει από άπνοια και δεν την αντιμετωπίσει.

Από σπανιότητα... επιδημία

Είτε διότι «δεν γνωρίζαμε από τι πάσχουμε» είτε γιατί ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας «εκτρέφει την άπνοια», αυτό που κάποτε ταλάνιζε λίγους κατέληξε τώρα να μαστίζει σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού!

Χαρακτηριστικά, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2005 στη Θεσσαλονίκη, ο παθολόγος του Εργαστηρίου Ύπνου του νοσοκομείου «Αγιος Παύλος» της Θεσσαλονίκης Εμμανουήλ Βλαχογιάννης είχε ανακοινώσει πως «το σύνδρομο άπνοιας ταλαιπωρεί το 24% των ανδρών και το 9% των γυναικών ηλικίας 30-65 ετών».

Από τότε τα ποσοστά όλο και ανεβαίνουν, με διαπιστωμένο τώρα ότι «το 70% των παχύσαρκων πάσχουν από την αποφρακτική άπνοια, με το 35% του όλου πληθυσμού να ροχαλίζει καθημερινά, ενώ το 18% πάσχει από ημερήσια υπνηλία... Το κάπνισμα, το αλκοόλ και η ρινική συμφόρηση είναι επιβαρυντικοί παράγοντες». Τον Μάρτιο του 2007 εκτιμούνταν ότι στη χώρα μας περίπου 80.000 Έλληνες έπασχαν από βαριάς μορφής άπνοια, ενώ μελέτη που διεξήγαγε το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» έδειξε ότι οι μισοί από τους ασθενείς του με αποφρακτική άπνοια είχαν κοιμηθεί στο τιμόνι μία ή περισσότερες φορές και σχεδόν δύο στους δέκα είχαν προκαλέσει ατύχημα συνεπεία αυτού. Μόνο δηλαδή από τους εθελοντικά προσελθόντες στα εργαστήρια ύπνου, προκύπτουν 40.000 δυνητικοί αυτόχειρες και εκτελεστές της ασφάλτου! Απόλυτα εύλογο λοιπόν το ότι στις περισσότερες δυτικές χώρες δεν ανανεώνεται η άδεια οδήγησης σε πάσχοντες από υπνική άπνοια.

Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η διαπίστωση πως αυξάνονται αλματωδώς η παιδική και η εφηβική άπνοια - κάποιοι τις ανεβάζουν στο 40% των παιδιών! Ακούγεται δυστυχώς αναπόφευκτη αυτή η εξέλιξη, αν αναλογιστούμε ότι τα ελληνόπουλα είναι ήδη τα πλέον παχύσαρκα της Ευρώπης και ότι τα μικροσωματίδια της ρύπανσης των πόλεών μας έχουν εξακοντίσει το αλλεργικό άσθμα των παιδιών στα ύψη. Αν συναθροίσουμε και τη γονική απρονοησία μας να αφήνουμε τα παιδιά ως το ξημέρωμα κολλημένα σε οθόνες τηλεοράσεων και υπολογιστών, εύκολα βγαίνει η σούμα ενός ύπνου ελάχιστου και προβληματικού. Η πρώτη απόρροια είναι η αύξηση της υπνηλίας και της αδυναμίας συγκέντρωσης που διαπιστώνουν οι δάσκαλοι στα σχολεία, έπειτα η μειωμένη απόδοση και έλλειψη προσοχής για την οποία παραπονιούνται οι εργοδότες, για να καταλήξουμε κάποτε στις διαπιστώσεις των γιατρών. Μια ολόκληρη νέα γενιά, που θα τριγυρνά άνεργη, «με τα μάτια νυσταγμένα και βαριά»...

ΠΗΓΗ: Το Βήμα , real.gr