Η ενασχόληση με την άσκηση και ένας δραστήριος τρόπος ζωής αποτελεί γενική σύσταση για όλο τον πληθυσμό, από τις μικρότερες μέχρι τις μεγαλύτερες ηλικίες.

Η ενασχόληση με την άσκηση και ένας δραστήριος τρόπος ζωής αποτελεί γενική σύσταση για όλο τον πληθυσμό, από τις μικρότερες μέχρι τις μεγαλύτερες ηλικίες.

Οι γονείς συχνά αναρωτιούνται πόση ώρα και τι είδους άσκηση θα πρέπει να κάνει το παιδί τους, ώστε να καλύπτει τη σύσταση αυτή. Η απάντηση εξαρτάται μεν από την ηλικία του παιδιού, αλλά οι βασικές αρχές παραμένουν ίδιες. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει μία μόνο μορφή άσκησης που να ενδείκνυται, αλλά «μετράνε» όλες, από την απλή καθημερινή μέχρι τις πιο οργανωμένες δραστηριότητες. Επίσης, αναλογιζόμενοι την άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή την καθιστική ζωή, καθώς ως ένα βαθμό «κλέβει» χρόνο από τον θεωρητικά διαθέσιμο για άσκηση, ως γενική σύσταση είναι ο κατά το δυνατόν περιορισμός της.

Μικρά παιδιά

Τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 5 ετών που έχουν τη δυνατότητα να περπατάνε χωρίς βοήθεια θα πρέπει να κινούνται για τουλάχιστον 3 ώρες κάθε μέρα. Το παιχνίδι έχει τον κύριο λόγο στο να καλύψει το χρόνο αυτό. Ενεργητικά παιχνίδια, όπως στην παιδική χαρά, στο νερό, το τρέξιμο, η βόλτα στο πάρκο, το ποδήλατο, είναι η καλύτερη επιλογή για να παραμένουν τα παιδιά δραστήρια. Η πολύωρη ακινησία (παρακολούθηση τηλεόρασης-βιντεοπαιχνίδια, μεγάλες βόλτες με το καροτσάκι) θα πρέπει να αποφεύγεται.

Παιδιά και Έφηβοι

Για τα παιδιά άνω των 5 ετών μέχρι και την εφηβεία, οι συστάσεις των Διεθνών Οργανισμών προτείνουν τουλάχιστον 1 ώρα άσκησης την ημέρα. Η άσκηση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει αερόβιες δραστηριότητες μέτριας κυρίως έντασης, οι οποίες να εναλλάσσονται με κάποιες έντονες δραστηριότητες (υψηλής έντασης), καθώς και με ασκήσεις ενδυνάμωσης του μυοσκελετικού συστήματος. Ως παραδείγματα αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης προτείνονται το παιχνίδι στην παιδική χαρά, το περπάτημα προς και από το σχολείο, μια βόλτα στο πάρκο, το ποδήλατο και άλλα. Δραστηριότητες μεγαλύτερης έντασης είναι αυτές που οδηγούν σε σημαντική αύξηση των παλμών της καρδιάς, και μερικές από αυτές είναι το κυνηγητό, η γυμναστική, τα περισσότερα ομαδικά αθλήματα, ο χορός. Το τρίτο είδος των ασκήσεων που συστήνονται είναι οι ασκήσεις ενίσχυσης του μυοσκελετικού συστήματος. Αυτές αναφέρονται στις δραστηριότητες που ασκούν δύναμη στα οστά και τους μυς του σώματος, όπως το σκοινάκι, το κουτσό, το τρέξιμο, ο χορός, η γυμναστική, οι πολεμικές τέχνες, καθώς και όλα τα αθλήματα που περιλαμβάνουν συχνά άλματα (καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση κλπ). Η έντονη σωματική δραστηριότητα όσο και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης συστήνονται σε συχνότητα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα, η κάθε κατηγορία. Αυτή η ενασχόληση μπορεί να αποτελεί μέρος του καθημερινού 60λεπτου ή και να είναι επιπρόσθετη.

Πολλές από τις συνθήκες που θα επηρεάσουν τη σωματική δραστηριότητα των παιδιών σχετίζονται με αποφάσεις των γονέων. Για παράδειγμα, η μετακίνηση στο σχολείο, η βόλτα το απόγευμα, η εγγραφή σε κάποια ομάδα, και -ως σπουδαιότερη παράμετρος- η ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα των ίδιων των γονέων. Η τελευταία έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το επίπεδο της σωματικής δραστηριότητας των παιδιών, τόσο μέσω της εικόνας που δημιουργείται σε αυτά όσο και πρακτικά, καθώς τα παιδιά συμμετέχουν σε κάποια δραστηριότητα πιο εύκολα όταν συμμετέχει και ο γονιός. Οπότε, οι γονείς για να ενισχύσουν την ενασχόληση των παιδιών με τη σωματική δραστηριότητα θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να ασκούνται και να διαμορφώνουν τις κατάλληλες συνθήκες, αλλά πρωτίστως να πρεσβεύουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι για τους ίδιους και τα παιδιά τους μια προτεραιότητα στην καθημερινή ζωή.

http://eyzin.minedu.gov.gr