Τα παιδιά που ζουν σε ηλιόλουστες περιοχές μπορεί να διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας.

Τα παιδιά που ζουν σε ηλιόλουστες περιοχές μπορεί να διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Ολλανδοί ερευνητές ανέλυσαν μετεωρολογικούς χάρτες των ΗΠΑ και εννέα άλλων κρατών σε συνάρτηση με τα κρούσματα του συνδρόμου, διαπιστώνοντας πως στις ηλιόλουστες περιοχές τα κρούσματα του συνδρόμου είναι μειωμένα.

Η παρατήρηση αυτή υποδηλώνει ότι το φως του ήλιου «μπορεί να ασκεί προστατευτική δράση», γράφουν στο τρέχον τεύχος της επιθεωρήσεως «Biological Psychiatry».

Η συσχέτιση μεταξύ ηλιακής έκθεσης και συνδρόμου ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας παρέμεινε ισχυρή ακόμα και όταν έλαβαν υπ’ όψιν άλλους παράγοντες που είναι γνωστό ότι σχετίζονται με το σύνδρομο.

Για να ελέγξουν περαιτέρω τη συσχέτιση, οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τα κρούσματα αυτισμού και μείζονος (σοβαρής) κατάθλιψης σε συνάρτηση με την ηλιοφάνεια, αλλά διαπίστωσαν πως τα κρούσματα δεν ήταν λιγότερα στις πιο ηλιόλουστες περιοχές.

Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν χάρτες και στοιχεία από επίσημες πηγές, όπως το Υπουργείο Ενέργειας και τα Κέντρα Ελέγχου & Προλήψεως Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ.

Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μάρτιν Αρνς, ερευνητής στο Τμήμα Συμπεριφορικών Επιστημών-Πειραματικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, δήλωσε ότι η εξήγηση της συσχέτισης ηλιοφάνειας-συνδρόμου ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας πιθανώς κρύβεται στο βιολογικό μας ρολόι, το οποίο ρυθμίζεται καλύτερα στις περιοχές με καλή ισορροπία μέρας-νύχτας.

Και πρόσθεσε ότι μία λύση για την προστασία από το σύνδρομο είναι να περνούν τα παιδιά όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο σε υπαίθριους χώρους στη διάρκεια της ημέρας.

Το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας αποτελεί μία από τις συχνότερες ψυχικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, προσβάλλοντας το 5-7% των παιδιών παγκοσμίως.

Στα συμπτώματά του συμπεριλαμβάνονται δυσκολίες στην συγκέντρωση, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά, ενώ η φυσιολογική διαδικασία ωρίμανσης του εγκεφάλου είναι επιβραδυμένη στα πάσχοντα παιδιά.

Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν την αιτία του, αλλά η γενετική φαίνεται ότι παίζει σαφή ρόλο. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η πρόωρη γέννηση, το χαμηλό βάρος γέννησης, η χρήση αλκοόλ ή τσιγάρου από τη μητέρα στη διάρκεια της κυήσεως, καθώς και η έκθεση σε περιβαλλοντικές τοξικές ουσίες, όπως ο μόλυβδος.

tanea.gr