Κάθε καλοκαίρι παρατηρούνται διάφορες ιώσεις που χαρακτηρίζονται ως οι ιώσεις του καλοκαιριού. Οφείλονται συνήθως σε εντεροϊούς ή σε ιούς Coxsackie. Οι ιοί αυτοί μπορούν να προκαλέσουν μυοκαρδίτιδες όσο ο άρρωστος είναι γονιδιακά απροστάτευτος.

Κάθε καλοκαίρι παρατηρούνται διάφορες ιώσεις που χαρακτηρίζονται ως οι ιώσεις του καλοκαιριού. Οφείλονται συνήθως σε εντεροϊούς ή σε ιούς Coxsackie. Οι ιοί αυτοί μπορούν να προκαλέσουν μυοκαρδίτιδες όσο ο άρρωστος είναι γονιδιακά απροστάτευτος.

Αντίθετα, ο ιός του Δυτικού Νείλου, που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην επαρχία του Δυτικού Νείλου στην Ουγκάντα, ευτυχώς δεν προκαλεί μυοκαρδίτιδες.

Οι ιώσεις του καλοκαιριού εκδηλώνονται με μια κακοδιαθεσία, ένα πυρέτιο ή ακόμα και με έναν υψηλό πυρετό, όμως άλλες φορές εκδηλώνονται με δυσπεψία, ελαφρό πόνο στο στομάχι ή στην κοιλιά, με ή χωρίς εμέτους και διάρροιες.

Οι ιοί είναι μονοκύτταροι οργανισμοί που προϋπήρξαν του ανθρώπου, δηλαδή προτού εμφανιστεί ο άνθρωπος στη Γη. Οι μονοκύτταροι αυτοί οργανισμοί εισέρχονται στα κύτταρα του ανθρώπου, εάν βρουν πύλες εισόδου ανοικτές, και αλλάζουν τη βιολογία του κυττάρου.

Πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι με την αλλαγή της βιολογίας του κυττάρου και του DNA μπορεί να προκληθεί ακόμα και καρκίνος.

Οι πύλες εισόδου παραμένουν ανοικτές ή κλειστές, ανάλογα με τη δομή των γονιδίων. Οι ιοί μπορούν να προκαλέσουν την καταστροφή των κυττάρων ενός οργάνου, επιφέροντας ηπατίτιδες, μυοκαρδίτιδες, εγκεφαλίτιδες κ.λπ., ανάλογα με το όργανο που προσβάλλουν.

Ετσι περίπου έγινε πρόσφατα με τη γρίπη των πτηνών ή των χοίρων που απείλησαν με επιδημίες ή πανδημίες την ανθρωπότητα.

Η μυοκαρδίτιδα πολλές φορές δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, γιατί εκδηλώνεται παράλληλα με μια ίωση ή φλεγμονή και τα συμπτώματά της δεν είναι «θορυβώδη».

Ως αποτέλεσμα, μια ελαφρά ταχυκαρδία που επιμένει ύστερα από μια ίωση μπορεί να μην είναι αθώα. Μπορεί αυτή η ανεξήγητη ταχυκαρδία να υποδηλώνει προσβολή του μυοκαρδίου. Γι’ αυτό οι αθλητές και οι μαθητές, έπειτα από κάθε ίωση, πρέπει να εξετάζονται από τον αθλητίατρο ή τον σχολίατρο. Ετσι θα μπορούσε να αισθάνεται προφυλαγμένος ο κάθε νέος και ιδιαίτερα αυτός που γυμνάζεται, γιατί η άσκηση ενός ατόμου που πάσχει από μυοκαρδίτιδα μπορεί να προκαλέσει τη γένεση θανατηφόρων αρρυθμιών.

Η μυοκαρδίτιδα βέβαια, με την κλασική της μορφή, είναι σχετικά εύκολο να διαγνωσθεί γιατί εκδηλώνεται με μια λοίμωξη ή αμέσως μετά τη λοίμωξη, με κλινική εικόνα (συμπτώματα) που μοιάζουν με τα συμπτώματα του οξέος εμφράγματος ή της οξείας περικαρδίτιδας ή της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας.

Ομως, στις περισσότερες περιπτώσεις, η οξεία μυοκαρδίτιδα εισβάλλει με άτυπα συμπτώματα και διαφεύγει την προσοχή ακόμα και του ίδιου του αρρώστου.

Συνήθως οι μυοκαρδίτιδες με κακή εξέλιξη είναι αυτές που εμφανίζονται ημέρες ή εβδομάδες μετά την εκδήλωση της ίωσης.

Το 90% των μυοκαρδιτίδων δεν γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή και κατά κανόνα είναι καλόηθες. Ομως ένα ποσοστό από αυτές, μέσω του ανοσοβιολογικού συστήματος, το οποίο δημιουργεί αντισώματα εναντίον των κυττάρων του μυοκαρδίου, μπορεί να καταλήξει σε μυοκαρδιοπάθεια διατατικού τύπου ή καρδιακή ανεπάρκεια.

Γενικά, στο σύνολό τους οι μυοκαρδίτιδες είναι παθήσεις της καρδιάς με καλή εξέλιξη. Ωστόσο πάντα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή όταν γίνονται αντιληπτές.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία