Οι υγιεινές συνήθειες όπως η αποχή από το κάπνισμα και η σωματική δραστηριότητα βοηθούν ακόμα και μετά την ηλικία των 75 ετών, αναφέρει νέα έρευνα από τη Σουηδία.

Οι υγιεινές συνήθειες όπως η αποχή από το κάπνισμα και η σωματική δραστηριότητα βοηθούν ακόμα και μετά την ηλικία των 75 ετών, αναφέρει νέα έρευνα από τη Σουηδία.

Ο υγιεινός τρόπος ζωής μπορεί να προσθέσει 5 χρόνια στη ζωή των γυναικών και 6 των αντρών, αναφέρουν ερευνητές στο περιοδικό 'British Medical Journal.'

Το κάπνισμα, το αλκοόλ, το υπερβάλλον ή το μικρότερο βάρος είναι γνωστό ότι προβλέπουν τη θνησιμότητα μεταξύ ηλικιωμένων αλλά δεν ήταν σαφές αν εφαρμόζονταν στους πιο ηλικωμένους, ηλικίας 85 ετών και άνω.

Η Debora Rizzuto, από το πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, παρακολούθησαν 1.000 Σουηδούς, ηλικίας 75 ετών και άνω για 18 χρόνια, που ζούσαν στο σπίτι τους και σε δομές. Νοσηλεύτριες τους ρώτησαν για την ηλικία, το φύλο, το επάγγελμα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής στην έναρξη της έρευνας.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, πέθανε ποσοστό 92% των συμμετεχόντων.

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι ακόμη και σε σε αυτούς που ήταν άνω των 85 ετών, ο μέσος όρος ηλικίας στο θάνατο μπορούσε να είναι 4 χρόνια υψηλότερος, αν οι συμμετέχοντες ακολουθούσαν υγιεινό τρόπο ζωής, είχαν πλούσιο ή μέτριο κοινωνικό δίκτυο και έκαναν τουλάχιστον μια δραστηριότητα αναψυχής.

Ως πλούσιο κοινωνικό δίκτυο ορίστηκε το να είναι κάποιος παντρεμένος ή να συζεί, να έχει παιδιά με τα οποία να βρίσκεται σε συχνή επαφή και να έχει συγγενείς ή φίλους με ικανοποιητική επαφή.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι καλές συμπεριφορές όσον αφορά τον τρόπο ζωής, ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, μπορεί ενδεχομένως να ευνοήσουν το προσδόκιμο επιβίωσης.

Οι καπνιστές πέθαναν ένα χρόνο νωρίτερα από τους μη καπνιστές.

Οι δραστηριότητας αναψυχής ποίκιλαν, από το διάβασμα, τη λύση σταυρόλεξων, το κολύμπι, την κηπουρική ή τις συναυλίες. Από αυτές, η σωματική άσκηση συνδεόταν περισσότερο με την επιβίωση. Ο μέσος όρος θανάτου όσων κολυμπούσαν τακτικά, περπατούσαν ή ασκούνταν ήταν 2 χρόνια περισσότερο.

Πηγές: 'British Medical Journal', iatronet.gr