Από τρία έως πέντε λεπτά θα πρέπει να παραμένουν συνδεδεμένοι μητέρα και βρέφος με τον ομφάλιο λώρο, από τη στιγμή που το παιδί βγει από τη μήτρα.

Από τρία έως πέντε λεπτά θα πρέπει να παραμένουν συνδεδεμένοι μητέρα και βρέφος με τον ομφάλιο λώρο, από τη στιγμή που το παιδί βγει από τη μήτρα. Οι επιστήμονες αλλάζουν την πιο γνωστή διαδικασία του τοκετού, η οποία προβλέπει άμεση, το αργότερο μέσα σε 30 δευτερόλεπτα, κοπή και περίδεση του ομφάλιου λώρου. Και αυτό διότι, όπως έχουν αποδείξει επιστημονικές μελέτες, η διαδικασία μειώνει σημαντικά τις επιπλοκές που μπορεί να παρουσιάσει το νεογνό.

Μέχρι σήμερα οι μαιευτήρες σε όλο τον κόσμο γνώριζαν ότι ο ομφάλιος λώρος θα πρέπει να κοπεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, ώστε οι συνθετικές ορμόνες που έχει πάρει η μητέρα στο πλαίσιο του τοκετού να μην περάσουν στο βρέφος. Επιπλέον, είναι μια ιατρική τεχνική που έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον ίκτερο, μια κατάσταση κατά την οποία το δέρμα των νεογνών γίνεται κίτρινο. Συνήθως αυτό ξεκινάει από το πρόσωπο, επεκτείνεται στον κορμό και σε περιπτώσεις πιο βαριές μπορεί να φτάσει μέχρι τα χέρια και τα πόδια.

Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει αρκετό σίδηρο και αιμοσφαιρίνη και μπορεί να προκληθεί δυσχέρεια στην αναπνοή του, που θα το οδηγήσει στη θερμοκοιτίδα. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, γίνεται και μετάγγιση αίματος, ενώ εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα η κατάσταση, μπορεί να έχει επικίνδυνα αποτελέσματα.

Εντούτοις, ύστερα από αρκετές επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, στις οποίες έχουν φανεί αρκετά οφέλη στην υγεία του νεογέννητου, οι ειδικοί αναμένεται τον Νοέμβριο να αλλάξουν τις οδηγίες και ο ομφάλιος λώρος να κόβεται από τρία έως πέντε λεπτά από τη στιγμή που το παιδί θα έχει βγει από τη μήτρα.

Σημαντική για την απόφαση είναι η μελέτη σουηδών ειδικών, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα πως τριών λεπτών καθυστέρηση στην κοπή του ομφάλιου λώρου θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανεπάρκειας σιδήρου στη μετέπειτα ζωή του παιδιού, αλλά και την άμεση νεογνική αναιμία που συνδέεται με καθυστερημένη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, ο ομφάλιος λώρος είχε κοπεί σε κάποια νεογνά ύστερα από τρία λεπτά, ενώ σε άλλα είχαν μεσολαβήσει μόλις δέκα δευτερόλεπτα. Τα παιδιά της πρώτης ομάδας είχαν καλύτερα επίπεδα σιδήρου σε ηλικία τεσσάρων μηνών και λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν νεογνική αναιμία. Επίσης δεν καταγράφηκαν παρενέργειες, παρά τις ανησυχίες που είχαν διατυπωθεί από άλλους επιστήμονες ότι η καθυστερημένη αποκοπή του ομφάλιου λώρου μπορεί να προκαλέσει νεογνικό ίκτερο.

ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΝΑΙΜΙΑΣ. Σε άλλη έρευνα που έγινε το 2007 από αμερικανούς ειδικούς σε 1.900 νεογέννητα φάνηκε πως δύο λεπτά καθυστέρηση στην κοπή του λώρου ήταν αρκετά για να μειώσουν κατά 50% τον κίνδυνο εκδήλωσης αναιμίας και κατά 75% τον κίνδυνο μειωμένου σιδήρου στον οργανισμό των νεογνών. «Η καλύτερη πρακτική για την υγεία του νεογνού είναι ο ομφάλιος λώρος να μην κόβεται αμέσως μετά τον τοκετό, αλλά αφού περάσουν λίγα λεπτά από τη γέννησή του», σύμφωνα με την έρευνα που δημοσίευσε πέρυσι η επιστημονική επιθεώρηση «British Medical Journal». Μάλιστα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) έχει ήδη ταχθεί υπέρ της πρακτικής αυτής, αποσύροντας την πρώιμη αποκοπή του ομφάλιου λώρου από τις κατευθυντήριες οδηγίες που προτείνει στους ειδικούς.

Παγκοσμίως, το ένα τέταρτο των παιδιών προσχολικής ηλικίας πάσχει από αναιμία. Στην Ευρώπη το ποσοστό είναι 3%-7%. Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι σημαντικό πρόβλημα, καθώς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εγκεφαλική ανάπτυξη του ανθρώπου. Μια απλή λύση για την πρόληψη της αναιμίας είναι να διασφαλιστεί η ομαλή αρχή της ζωής του ανθρώπου, ήδη από τη στιγμή της γέννησής του, μεγιστοποιώντας την ποσότητα αίματος και τις αποθήκες σιδήρου, «εκμεταλλευόμενοι» την αξία του πλακούντα.

ΠΗΓΗ: tanea.gr