«Δεν ήταν πια ο εγκέφαλός μου που έδινε τις διαταγές, ήταν το πουλί μου». Τα λόγια είναι ωμά και μπορεί για κάποιους η πρώτη αντίδραση να είναι το γέλιο.

«Δεν ήταν πια ο εγκέφαλός μου που έδινε τις διαταγές, ήταν το πουλί μου». Τα λόγια είναι ωμά και μπορεί για κάποιους η πρώτη αντίδραση να είναι το γέλιο. Για τον 40άρη που τα χρησιμοποίησε, όμως, είναι η περιγραφή του μαρτυρίου του.

Όπως λέει, δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτε άλλο, έπρεπε να το κάνει – οποτεδήποτε, οπουδήποτε, με τον οποιονδήποτε. Με πρόσκαιρες γνωριμίες, μερικές φορές επί πληρωμή, συνήθως γνωριμίες-εξπρές, ακόμα και στις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της πόλης του.

Ο 40άρης αφηγήθηκε την ιστορία του στην Γαλλίδα συγγραφέα Florence Sandis – κι εκείνη την συμπεριέλαβε σε ένα βιβλίο-σοκ που κυκλοφόρησε στις 10 Μαΐου στη Γαλλία από τις εκδόσεις Hors Collection. Τιτλοφορείται «Sex Addicts» (σημαίνει «Εθισμένοι στο Σεξ») και συνυπογράφεται από τον ψυχαναλυτή Jean-Benoît Dumonteix.

Το έργο περικλείει καμιά δεκαριά συγκλονιστικές ιστορίες. Δύο χρόνια δουλειάς, πολυάριθμες συναντήσεις, ακούραστη έρευνα. Το πρώτο αληθινό βιβλίο για τον εθισμό στο σεξ. Δίχως ηθικές κρίσεις. Μονάχα μία παρατήρηση: για μερικούς ανθρώπους, το σεξ είναι ένα σκληρό ναρκωτικό. Και η εξάρτηση που έχουν σε αυτό, κάνει ρίμα με το μαρτύριο.

Όπως οι ήρωες της πρόσφατης ταινίας «Shame», έτσι και οι πάσχοντες από εθισμό στο σεξ δεν είναι ούτε ακόλαστοι ούτε αποπλανητές, αλλά σκλάβοι των σεξουαλικών παρορμήσεών τους που τους προκαλούν προσωρινή ικανοποίηση την οποία διαδέχεται η ντροπή, αν όχι η αηδία.

«Γι’ αυτούς, η σεξουαλική επαφή είναι σαν φωτογραφία, που πάντοτε προκαλεί την ίδια ευφορία και την ίδια κατάρρευση», δήλωσε η κυρία Sandis στο περιοδικό «Le Nouvel Observateur». «Συνήθως είναι πρόσωπα εντελώς ενσωματωμένα στην κοινωνία και η εξάρτησή τους αποτελεί καλά κρυμμένο μυστικό, ακόμα και για τους οικείους τους».

Καλύπτει κάποιο κενό

Τους εθισμένους στο σεξ μπορεί να τους βρει κανείς σε όλες τις ηλικίες, στους ετεροφυλόφιλους ή στους ομοφυλόφιλους, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ακόμα και μεταξύ των γυναικών, αν και οι γυναίκες ασθενείς είναι αναλογικά λιγοστές.

Η συχνότητά τους όμως είναι εξαιρετικά αυξημένη στους κύκλους της εξουσίας, όπου η ανάγκη για παραπλάνηση και ο αγώνας για άριστες επιδόσεις ευνοούν τους εθισμούς.

Συνέπεια, συνήθως, μιας «ναρκισσιστικής ευπάθειας» ή ενός συναισθηματικού τραυματισμού, ο εθισμός στο σεξ υπάρχει για να καλύψει κάποιο κενό.

Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Οι συζητήσεις γι’ αυτό είναι που απελευθερώθηκαν. Στις ΗΠΑ έχουν πλέον πολλαπλασιαστεί οι ομάδες στήριξης που δημιουργήθηκαν για να τον αντιμετωπίσουν, στα πρότυπα των Ανώνυμων Αλκοολικών. Σε αυτές, η υπόθεση που άρχισε να «ανοίγει τα στόματα» ήταν η περιβόητη υπόθεση Λιουίνσκι και η «ανάρμοστη» συνεύρεσή της με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.

Μετά την παραδοχή του κ. Κλίντον ότι πάσχει από εθισμό στο σεξ, ακολούθησαν εκείνες διασημοτήτων όπως οι ηθοποιοί Μάικλ Ντάγκλας και Ντέιβιντ Ντουκόβνι (ο πρωταγωνιστής της τηλεοπτικής σειράς X-Files), και πιο πρόσφατα ο 36χρονος σήμερα θρύλος του γκολφ Τάιγκερ Γουντς, ο οποίος το 2009 παραδέχθηκε ότι στα πέντε πρώτα χρόνια του γάμου του είχε 19 εξωσυζυγικές περιπέτειες – παραδοχές που έγιναν λίγο πριν εισαχθούν σε κλινικές για θεραπεία.

Το 5% των ενηλίκων

Οι ειδικοί σε θέματα εθισμών υπολογίζουν ότι οι εθισμένοι στο σεξ αντιπροσωπεύουν το 5% των ενηλίκων. Το ποσοστό είναι τεράστιο και εν πολλοίς θεωρείται συνέπεια μιας καταναλωτικής κοινωνίας, στην οποία ακόμα και το σεξ έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο προϊόν, προσβάσιμο σε όλους. Είναι τέτοια η ενημέρωση στις ΗΠΑ γι’ αυτό, ώστε προσφάτως ο εθισμός στο σεξ αποτέλεσε θέμα στο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικό «Newsweek», το οποίο έκανε λόγο για «επιδημία».

Στη Γαλλία και γενικότερα στην Ευρώπη, η περίπτωση που παρακίνησε την μαζική ενασχόληση με τον εθισμό στο σεξ είναι αυτή του Ντομινίκ Στρος-Καν, του πρώην ισχυρού άντρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αρκετοί οικείοι του οποίου δήλωσαν ότι είναι εξαρτημένος από το σεξ.

«Προβαίνοντας στον εθισμό τους, προσπαθούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να καταλαγιάσουν το στρες τους», τονίζει ο ψυχίατρος Μαρκ Βαλέρ, από το Νοσοκομείο Εθισμών Marmottan, στο Παρίσι. «Είναι όπως κάνουν όσοι αυνανίζονται στη δουλειά: αυτός τους ηρεμεί προσωρινά».

Στο Marmottan έχουν νοσηλευτεί περισσότεροι από 150 πάσχοντες από εθισμό στο σεξ. Οι περισσότεροι έχουν ηλικία μεταξύ 25 και 45 ετών, ενώ το 99% είναι άντρες. Οι ασθενείς αυτοί έχουν στο ιστορικό τους κατά μέσον όρο 9 χρόνια εθισμού στο πορνό στο διαδίκτυο – και μετά «προχώρησαν» στον εθισμό στο αληθινό σεξ.

Η δρ Σούζαν Τζ. Ναίηθαν, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κολλέγιο του Πανεπιστημίου Κορνέλ, στη Νέα Υόρκη, πιστεύει ότι όσα βιώνουν οι ασθενείς αποτελούν στην ουσία έναν φαύλο κύκλο.

«Μπορεί να ξυπνήσουν το πρωί αποφασισμένοι να πάνε στην δουλειά τους και στην πορεία να μείνουν σπίτι για να δουν πορνό ή στον δρόμο προς τη δουλειά να επιλέξουν έναν άγνωστο για να κάνουν σεξ μαζί του», λέει. «Ή μπορεί να φθάσουν στην δουλειά τους, αλλά το σεξ τους τριβελίζει το μυαλό σε σημείο που να μην μπορούν να εργασθούν. Οι άνθρωποι αυτοί συνειδητοποιούν ότι η εμμονή τους τούς βλάπτει, αλλά δεν μπορούν να σταματήσουν - και αυτό τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Για να αντιμετωπίσουν αυτά τα συναισθήματα, καταφεύγουν στο σεξ - και ο κύκλος συνεχίζεται επ' αόριστον».

 

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Weekend, ygeia.tanea.gr