Στην Ευρώπη, περισσότεροι από 33 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, αριθμός που εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 48 εκατομμύρια έως το 2030.

Στην Ευρώπη, περισσότεροι από 33 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, αριθμός που εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 48 εκατομμύρια έως το 2030. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των πασχόντων αγγίζει το 1 εκατομμύριο, εκ των οποίων το 10% πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι (ινσουλινοεξαρτώμενοι), ενώ το 90% από διαβήτη τύπου ΙΙ.

Ο επιπολασμός του σακχαρώδη διαβήτη αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών στον ελληνικό πληθυσμό. Σε αυτό συντέλεσαν τόσο η γήρανση του πληθυσμού, όσο και η υιοθέτηση ανθυγιεινού τρόπου ζωής. Για να αντιστραφεί αυτή η αυξανόμενη τάση απαιτείται συνεχής και αποτελεσματική πολιτική δημόσιας υγείας και αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες.

Τις παραπάνω επισημάνσεις έκαναν σε Συνέντευξη Τύπου ο κος Αντώνης Π. Λέπουρας, Διευθυντής της Β’ Παθολογικής Κλινικής και του Διαβητολογικού Τμήματος του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών (Κλινική Ψυχικού), και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, και η κυρία Αθανασία Καρούνου, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.).

Όπως ανέφερε ο κ. Λέπουρας, τη βάση οποιασδήποτε επιτυχημένης θεραπείας αποτελεί η αλλαγή του τρόπου ζωής. Αυτό σημαίνει:

• διακοπή του καπνίσματος,
• σωματική άσκηση (τουλάχιστον 30΄την ημέρα, ακόμα και απλό βάδισμα),
• μεσογειακή διατροφή ( ψάρι, όσπρια, λαχανικά και φρούτα),
• απώλεια 5-10% του βάρους για τους υπέρβαρους.

‘Υποστήριξη συνεχής, εκπαίδευση και κατάλληλα διαιτολόγια καθώς και επιλογή εξατομικευμένης θεραπείας είναι σημαντικοί παράγοντες όχι απλά για να πετύχουμε την απώλεια του βάρους αλλά και να καταφέρουμε να την διατηρήσουμε’, τόνισε ο κ. Λέπουρας. Φαρμακευτική θεραπεία ωστόσο, απαιτείται αρκετές φορές, όχι μόνο για τον διαβήτη. ‘Η ορθολογική θεραπευτική αγωγή’, πρόσθεσε, ‘επιβάλλει κατάλληλες εργαστηριακές διαγνωστικές εξετάσεις και παράλληλα μια εξειδικευμένη ιατρική ομάδα που θα συνεργασθεί για τη θεραπεία και δεν θα καθορίσει απλά αυτή τη φαρμακευτική αγωγή, αλλά και θα εκπαιδεύσει τα άτομα με διαβήτη ώστε να μπορούν να φροντίζουν σωστά την υγεία τους’.

Όπως ανέφερε, ένα πλήρες και εξατομικευμένο check-up και παρακολούθηση από εξειδικευμένους ιατρούς για έγκαιρη διάγνωση και σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση, υπάρχει στο Ιατρικό Κέντρο Ψυχικού. Επίσης, λειτουργεί και τμήμα πρόληψης. Σε αυτό υπάρχει checkup που προβλέπει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, τόσο για τον νεανικό (τύπος Ι), όσο και για των ενηλίκων (τύπος ΙΙ). Η πρόληψη στον τύπο ΙΙ είναι απόλυτα εφικτή στο στάδιο του προδιαβήτη. Στον τύπο Ι πρόληψη σημαίνει έγκαιρη διάγνωση και προστασία από τις επιπλοκές μια που η έναρξή του είναι αιφνίδια και συχνά δραματική. Ειδική νοσηλεύτρια, αναλαμβάνει την εκπαίδευση στη διατροφή αλλά και στην τεχνική των ενέσεων για την υποστήριξη ιδίως των νέων με διαβήτη τύπου Ι.

‘Στο διαβητολογικό ιατρείο η αντιμετώπιση γίνεται σφαιρικά και ο στόχος δεν είναι απλά να μειωθούν οι τιμές της γλυκόζης’, σημείωσε ο κ. Λέπουρας. Ρύθμιση διαβήτη, είπε, σημαίνει πρόληψη των επιπλοκών. Χρειάζεται λοιπόν όχι απλά σωστή ρύθμιση όλων των παραγόντων κινδύνου (πχ χοληστερόλη, υπέρταση), αλλά και πρόβλεψη κινδύνου επιπλοκών και εξατομίκευση, ανά ηλικία, τρόπο ζωής και εργασίας. ‘Ακρογωνιαίος λίθος’, υπογράμμισε ο γιατρός, ‘είναι η εκπαίδευση του ατόμου με διαβήτη ώστε να γίνει γιατρός του εαυτού του’.

Διαβήτης: μία δαπανηρή ασθένεια

Ο σακχαρώδης διαβήτης, με τις επιπλοκές του, αποτελεί την πλέον δαπανηρή ασθένεια, με μεγάλα κόστη για τα συστήματα υγείας παγκοσμίως (πλην τις ΗΠΑ, όπου αποτελεί τη δεύτερη μετά τα ψυχικά νοσήματα).

‘Είναι τεράστιο το συμφέρον μιας Πολιτείας να κάνει όλα όσα είναι απαραίτητα προκειμένου να μην φτάσουν οι άνθρωποι με Σακχαρώδη Διαβήτη να αποκτήσουν επιπλοκές, κάτι που οι άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμόσει μέσα από εθνικά προγράμματα, και που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει γίνει’, δήλωσε η πρόεδρος της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ κα Αθανασία Καρούνου, και τόνισε: ‘Το σύστημα υγείας επιτέλους θα πρέπει να αναπροσανατολιστεί στην πρόληψη και στον ασθενή που θα οδηγήσει και στην εξοικονόμηση πόρων’.

Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσουν. Πρόκειται για μια σχέση μακρόχρονη, μια σχέση εξάρτησης που αφορά την ίδια τους τη ζωή, και που εάν δεν την αποδεχθούν ή, ακόμη περισσότερο, εάν δεν τους παρέχονται όλα όσα χρειάζονται για να την αντιμετωπίσουν, μπορεί ακόμα και να αποβεί μοιραία γι αυτούς.

ΕΟΠΥΥ: μία νέα κατάσταση με πολλά προβλήματα

Σύμφωνα με την κα Καρούνου, αλλαγές στο σύστημα πρέπει και μπορούν να γίνουν, για τον περιορισμό της σπατάλης και της πολυφαρμακίας, χωρίς όμως οι αλλαγές να αποβούν σε βάρος της υγείας των πασχόντων.

Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στον Ενιαίο Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη.

Τα κυριότερα απ’ αυτά είναι:

• Ο μη επαρκής αριθμός συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ γιατρών με εξειδίκευση στο διαβήτη.
• Η μη ένταξη των αναλώσιμων υλικών (ταινίες, βελόνες, σκαρφιστήρες) στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η οποία δημιουργεί μεγάλη ταλαιπωρία στους ασθενείς.
• Η επιβάρυνση των πασχόντων με 15% επί του κόστους των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλονται κάθε τρεις μήνες για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών (καρδιοπάθεια, νεφροπάθεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπάθεια κλπ).
• Η επιβάρυνση των πασχόντων - ασφαλισμένων του ΟΓΑ και του ΟΑΕΕ με 25% για την αγορά των αναλώσιμων υλικών (ταινίες μέτρησης σακχάρου– σκαρφιστήρες). Πριν την ένταξη των παραπάνω ταμείων στον ΕΟΠΥΥ, οι ασφαλισμένοι είχαν μηδενική συμμετοχή και ιδιαίτερα του ΟΓΑ λόγω των χαμηλών εισοδημάτων τους. Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ προτείνει τη μηδενική συμμετοχή για όλους τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ αφενός λόγω της απόλυτης ανάγκης αυτοελέγχου για την καλή ρύθμιση του Διαβήτη, αφετέρου λόγω της μείωσης των αποδοχών. Για τον ίδιο λόγο απαιτεί τη μηδενική συμμετοχή των ατόμων με διαβήτη τύπου ΙΙ για τα αντιδιαβητικά δισκία, το οποίο αποτελεί πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας για την πλήρη συμμόρφωση των πασχόντων και την πρόληψη των επιπλοκών.
• Ο πίνακας που αφορά στα θεραπευτικά μέσα για το διαβητικό πόδι, δεν περιλαμβάνει τη στήλη που αναφέρεται σε ποια ομάδα ατόμων με διαβητικό πόδι συνταγογραφείται το κάθε θεραπευτικό μέσο. Και το κυριότερο, δεν διασφαλίζεται ο πλήρης έλεγχος από την Πολιτεία, της ποιότητας και καταλληλότητας των συνταγογραφούμενων ιατροτεχνολογικών προϊόντων και συγκεκριμένα του ειδικού θεραπευτικού υποδήματος διαβήτη. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να γίνει εφικτός μόνο με την εφαρμογή του κωδικού συνταγογράφησης, ο οποίος θα διασφαλίζει αφενός την υγεία των πασχόντων αφετέρου την εξοικονόμηση πόρων στο σύστημα υγείας.
• Σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαβήτη που χρησιμοποιούν την αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης σχετικά με τα αναλώσιμα που απαιτούνται.

ΠΗΓΗ:iatronet.gr