Η επιληψία είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου κατά την οποία μια ομάδα από νευρώνες αρχίζουν να λειτουργούν ταυτόχρονα και να εκπέμπουν ανώμαλα ηλεκτρικά σήματα. Οι νευρώνες αποτελούν τη βασική λειτουργική μονάδα του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος.

Η επιληψία είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου κατά την οποία μια ομάδα από νευρώνες αρχίζουν να λειτουργούν ταυτόχρονα και να εκπέμπουν ανώμαλα ηλεκτρικά σήματα. Οι νευρώνες αποτελούν τη βασική λειτουργική μονάδα του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος.

Στην επιληψία η κανονική λειτουργία των νευρώνων διαταράσσεται προκαλώντας ασυνήθιστη συμπεριφορά, αισθήματα, αντιλήψεις και κάποτε σπασμούς, συσπάσεις μυών και απώλεια συνείδησης.

Η επιληψία είναι μια ασθένεια με πολλές αιτιολογίες. Οποιαδήποτε κατάσταση μπορεί να επηρεάσει την κανονική λειτουργία των νευρώνων  μπορεί να προκαλέσει επιληψία. Μια βλάβη στον εγκέφαλο από τραύμα, αιμορραγία, λοίμωξη (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα) ή από μια άλλη ασθένεια ή ακόμα λόγω ανώμαλης ανάπτυξης του εγκεφάλου μπορεί να οδηγήσει σε επιληψία.

Η επιληψία μπορεί ν' αναπτυχθεί λόγω ηλεκτοφυσιολογικών ανωμαλιών στις διασυνδέσεις μεταξύ των νευρώνων και μια ανισορροπία στο σύστημα των χημικών ουσιών που λειτουργούν σαν αγγελιαφόροι μεταξύ των νευρώνων και μεταβιβάζουν τα νευρικά ερεθίσματα από το ένα κύτταρο στο άλλο.

Όταν ένα άτομο παρουσιάσει σπασμούς δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι έχει επιληψία. Μόνο όταν ένα άτομο παρουσιάσει 2 ή περισσότερα επεισόδια σπασμών θεωρείται ότι πάσχει από επιληψία.

Ορισμένες εξετάσεις όπως το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, η αξονική και μαγνητική τομογραφία μπορούν να βοηθήσουν για τη διάγνωση της επιληψίας.

Ποια είναι η θεραπεία για την επιληψία;

Όταν γίνει η διάγνωση της επιληψίας είναι πολύ σημαντικό η θεραπεία ν' αρχίσει το συντομότερο.

Για περίπου 80% των ασθενών που πάσχουν από επιληψία, η πάθησή τους μπορεί να ελεγχθεί με τα σύγχρονα φάρμακα και με χειρουργικές μεθόδους.

Ορισμένα αντι-επιληπτικά φάρμακα μπορεί να επηρεάζουν την δράση ορισμένων άλλων φαρμάκων όπως των αντισυλληπτικών.

Το 1997 η Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ ενέκρινε τη χρήση της συσκευής διέγερσης του πνευμονογαστρικού νεύρου για την θεραπεία ασθενών που η επιληψία τους είναι ανθεκτική στα φάρμακα.

Ποια είναι πρόγνωση;

Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από επιληψία ζουν μια κανονική ζωή. Παρά το γεγονός ότι η επιληψία δεν μπορεί να ιανθεί, εντούτοις σε αρκετούς ασθενείς φεύγει.

Οι σπασμοί στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προκαλούν βλάβη στον εγκέφαλο.

Σε αρκετές περιπτώσεις ιδιαίτερα σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες ασθενείς, αναπτύσσονται προβλήματα συναισθηματικά και συμπεριφοράς. Οι καταστάσεις αυτές αναπτύσσονται σαν αποτέλεσμα της αμηχανίας και της απογοήτευσης που νιώθουν οι ασθενείς μπροστά στην ασθένεια αυτή.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις που μπορούν να έχουν οι ενδεχόμενες επιληπτικές κρίσεις επιδεινώνουν τη συναισθηματική κατάσταση. Στο σχολείο οι συμμαθητές μπορεί να ενοχλούν και να πειράζουν τα παιδιά που πάσχουν και δεν είναι σπάνιες οι φορές που αυτά μπορεί να θέλουν ν' αποφύγουν το σχολείο για τους λόγους αυτούς.

Για πολλούς ασθενείς με επιληψία, ο κίνδυνος των σπασμών περιορίζει την ανεξαρτησία και αυτονομία τους. Υπάρχουν χώρες όπου δεν τους επιτρέπεται να έχουν άδεια οδήγησης. Επίσης οι ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν είναι περιορισμένες.

Επιπρόσθετα οι ασθενείς με επιληψία βρίσκονται σε ιδιαίτερο κίνδυνο για δύο καταστάσεις που μπορούν ν' απειλήσουν τη ζωή τους. Η πρώτη είναι η επιληπτική κατάσταση (status epilepticus) όπου συμβαίνουν επανειλημμένοι επιληπτικοί σπασμοί χωρίς μεσοδιαστήματα ανάληψης της συνείδησης του ασθενούς. Η δεύτερη είναι ο ξαφνικός και ανεξήγητος θάνατος.

Οι περισσότερες γυναίκες που πάσχουν από επιληψία μπορούν να τεκνοποιήσουν αλλά θα πρέπει να συζητήσουν το θέμα με το γιατρό τους. Ιδιαίτερα πρέπει να δοθεί προσοχή στα φάρμακα τα οποία παίρνουν και το ρόλο τους στην εγκυμοσύνη. Οι πιθανότητες των γυναικών με επιληψία να έχουν ένα φυσιολογικό και υγιές παιδί είναι πέραν του 90%.

Τι έρευνα γίνεται σήμερα για την επιληψία;

Οι επιστήμονες μελετούν για ν΄ αναπτύξουν νέα αντι- επιληπτικά φάρμακα με στόχο να βελτιώσουν την θεραπεία για την επιληψία. Γίνονται έρευνες που στόχο έχουν να διαλευκάνουν καλύτερα με ποιο τρόπο οι χημικές ουσίες που μεταβιβάζουν τους ερεθισμούς από το ένα νευρικό κύτταρο στο άλλο.

Επίσης μελετούνται οι  μηχανισμοί που υπάρχουν στον εγκέφαλο για να ελέγχεται η δραστηριότητα των νευρώνων και ν' αποφεύγονται φαινόμενα που οδηγούν σε σπασμούς. Ο ρόλος των μη νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου βρίσκεται υπό διερεύνηση για να φανεί ο ρόλος τους στα επιληπτικά φαινόμενα.

Ένας άλλος τομέας στον οποίο γίνεται έρευνα είναι η αναγνώριση των γονιδίων που μπορούν να επηρεάζουν την επιληψία. Οι πληροφορίες αυτές θα επιτρέψουν την πρόληψη της επιληψίας και να βοηθήσουν στην επιλογή καλύτερης θεραπείας.

Διάφορες άλλες μορφές θεραπείας δοκιμάζονται από τους γιατρούς για την αντιμετώπιση της επιληψίας. Αυτές περιλαμβάνουν χειρουργικές επεμβάσεις για την κροταφική επιληψία, μεταμόσχευση εμβρυϊκών νευρώνων από ζώα, μεταμόσχευση αρχέγονων κυττάρων και έχουν σα στόχο τον έλεγχο και καταστολή των σπασμών.

Επίσης γίνονται προσπάθειες για την δημιουργία μιας συσκευής η οποία θα μπορεί να προβλέπει τους σπασμούς 3 λεπτά προτού εκδηλωθούν.

Στο μεταξύ βελτιώνονται από τους ερευνητές συνεχώς και οι απεικονιστικές μέθοδοι για τον εγκέφαλο όπως η αξονική και μαγνητική τομογραφία που στόχο έχουν να δώσουν όσο το δυνατό καλύτερες πληροφορίες για τον ασθενή και την επιληψία του.

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, σε μερικές περιπτώσεις σε παιδιά, εάν δοθεί μια συγκεκριμένη διατροφή (κετογενής), πλούσια σε λίπη και χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες τότε η συχνότητα των σπασμών πιθνόν να μειώνεται.

ΠΗΓΗ:medlook.net