Σύνδρομο Guillain Barre

Το σύνδρομο Guillain - Barré είναι μια σπάνια νόσος, η οποία επηρεάζει τα περιφερικά νεύρα, δηλαδή αυτά που βρίσκονται εκτός του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης. Αν και αυτή η νόσος είναι πολύ σπάνια, προκαλεί μεγάλη ανησυχία, επειδή συχνά ο ασθενής παρουσιάζει κάποιου βαθμού παράλυση. Παρουσιάζεται σε 1-2 άτομα για κάθε 100,000 πληθυσμού.

Το σύνδρομο Guillain - Barré είναι μια σπάνια νόσος, η οποία επηρεάζει τα περιφερικά νεύρα, δηλαδή αυτά που βρίσκονται εκτός του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης. Αν και αυτή η νόσος είναι πολύ σπάνια, προκαλεί μεγάλη ανησυχία, επειδή συχνά ο ασθενής παρουσιάζει κάποιου βαθμού παράλυση. Παρουσιάζεται σε 1-2 άτομα για κάθε 100,000 πληθυσμού. Οι περισσότεροι άνθρωποι που αναπτύσσουν το σύνδρομο αναρρώνουν πλήρως.


Τι είναι το σύνδρομο Guillain – Barré;
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το σύνδρομο είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Τα αυτοάνοσα νοσήματα παρουσιάζονται όταν το αμυντικό σύστημα του οργανισμού το οποίο συνήθως προστατεύει από μικροοργανισμούς που εισβάλλουν για να βλάψουν το σώμα, ξαφνικά βλέπει τα κύτταρα του οργανισμού σαν ξένα και ξεκινά να τους επιτίθεται. Το σύνδρομο μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά είναι συχνότερο όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει.
Τα περιφερικά νεύρα, δηλαδή αυτά που βρίσκονται εκτός του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης, μεταφέρουν μηνύματα στους μύες για να λειτουργήσουν. Όταν παρουσιαστεί αυτό το σύνδρομο τα μηνύματα αυτά διακόπτονται με αποτέλεσμα ο ασθενής πιθανόν να μην μπορεί να περπατήσει, να μιλήσει ή ακόμα και να σηκώσει το χέρι του.
Το σύνδρομο Guillain - Barré είναι σπάνια νόσος αλλά μπορεί να είναι πολύ σοβαρή. Αν οι μύες του θώρακα προσβληθούν, τότε θα επηρεαστεί η λειτουργία της καρδιάς και η δυνατότητα του ασθενή να αναπνέει και τότε θα χρειαστεί υποστήριξη από αναπνευστήρα για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτή η παράλυση όμως συνήθως είναι προσωρινή.

Τι προκαλεί το σύνδρομο;
Η αιτιολογία παραμένει άγνωστη. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μισοί ασθενείς που εκδηλώνουν το σύνδρομο αναφέρουν ότι προηγήθηκε ιογενής ή βακτηριακή λοίμωξη όπως π.χ. πονόλαιμος ή διάρροια. Κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι η λοιμώξεις αυτές αλλοιώνουν τα νευρικά κύτταρα και δεν λειτουργούν κανονικά. Σε περίπου
5 -10% των περιπτώσεων αναφέρεται ότι προηγήθηκε μικρή χειρουργική επέμβαση ή άλλη ιατρική πράξη.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα;
Όταν παρουσιαστεί το σύνδρομο μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία και να κορυφωθεί 2 βδομάδες μετά από τα πρωτοεμφανιζόμενα συμπτώματα. Τα πρώτα συμπτώματα όπως π.χ μούδιασμα και αδυναμία στα πόδια μπορεί να εμφανιστούν σε μια μέρα. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να εξαπλωθούν στα χέρια, στο πάνω σώμα και ο ασθενής νιώθει όλο και πιο κουρασμένος.
Στην εξέταση του ασθενή από το γιατρό διαπιστώνεται εξαφάνιση ή μείωση των αντανακλαστικών του. Στις πιο βαριές μορφές του συνδρόμου τα συμπτώματα επιδεινώνονται μέχρι που κάποιοι μύες παραλύουν πλήρως. Σ’ αυτό το στάδιο η παράλυση μπορεί να επηρεάσει την αναπνοή και την λειτουργία της καρδιάς. Τότε ο ασθενής θα χρειαστεί να νοσηλευτεί σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό αλλά ακόμα και σ’ αυτό το στάδιο οι γιατροί αναμένουν τους ασθενείς αυτούς να αναρρώσουν πλήρως.


Πως γίνεται η διάγνωση του συνδρόμου Guillain - Barré;
Ο γιατρός θα βασιστεί αρχικά στο ιστορικό του ασθενή και στην κλινική εξέταση. Αν ο γιατρός υποψιαστεί το σύνδρομο Guillain – Barré, τότε θα κάνει ειδικές ερωτήσεις που θα βοηθήσουν για να τεθεί η διάγνωση όπως
1. Αν τα συμπτώματα είναι και στις δύο πλευρές του σώματος(που είναι χαρακτηριστικό για το σύνδρομο) ή μόνο στη μία.
2. Αν τα συμπτώματα εμφανίστηκαν γρήγορα και αν επιδεινώνονταν σταδιακά.
3. Αν ο ασθενής παρατήρησε απώλεια μυϊκού τόνου ή αντανακλαστικών.
Ο γιατρός θα ζητήσει να γίνουν και άλλες εξετάσεις που θα βοηθήσουν για να τεθεί η διάγνωση όπως είναι:
• Οσφυονωτιαία παρακέντηση. Με την εξέταση αυτή ο γιατρός παίρνει υγρό από τη σπονδυλική στήλη το οποίο στέλνει για εξετάσεις.
• Ηλεκτρομυογράφημα. Εξειδικευμένη εξέταση που μας δίνει πληροφορίες για την λειτουργία των μυών και των νεύρων.


Ποια η θεραπεία του συνδρόμου Guillain - Barré;
Όταν τεθεί η διάγνωση του συνδρόμου ο ασθενής εισάγεται στο νοσοκομείο για να ελέγχονται συνεχώς όλες οι σωματικές του λειτουργίες. Λόγω του ότι η εξέλιξη του συνδρόμου είναι απρόβλεπτη αυτοί οι ασθενείς συνήθως νοσηλεύονται σε εντατική μονάδα. Στο νοσοκομείο ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί και σε θεραπείες που επιταχύνουν την ανάρρωση όπως:
1. Πλασμαφαίρεση. Το αίμα αφαιρείται σε μικρές ποσότητες από το σώμα και διαχωρίζονται τα κύτταρα του αίματος από το πλάσμα, που είναι το υγρό μέρος του αίματος. Τότε τα κύτταρα επιστρέφονται στον ασθενή, χωρίς το πλάσμα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η διαδικασία αφαιρεί βλαβερά αντισώματα που βρίσκονται στο πλάσμα και φαίνεται ότι μειώνει την βαρύτητα και την διάρκεια της νόσου.
2. Θεραπεία με ανοσοσφαιρίνες. Χορήγηση αντισωμάτων από ελεγχόμενο και καθαρισμένο αίμα δοτών τα οποία μπλοκάρουν τα βλαβερά αντισώματα που προκαλούν το σύνδρομο στο σώμα του ασθενή.
Η διάρκεια της νοσηλείας στο νοσοκομείο εξαρτάται από την σοβαρότητα της νόσου. Κάποιοι νοσηλεύονται για λίγες μέρες και κάποιοι για μερικές βδομάδες.


Αναρρώνοντας από το σύνδρομο Guillain – Barré
Ακόμα και μετά που ο ασθενής θα επιστρέψει στο σπίτι, θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να νιώσει όπως πριν. Κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιούν αναπηρικό καροτσάκι ή να χρησιμοποιούν κάποιο στήριγμα μέχρι να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους. Κάποιοι από αυτούς χρειάζονται και φυσικοθεραπεία.
Η ανάρρωση από το σύνδρομο αυτό χρειάζεται υπομονή. Το σύνδρομο επηρεάζει τους ασθενείς σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Επειδή το σύνδρομο εισβάλλει τόσο ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση μπορεί να είναι δύσκολη η περίοδος της ανάρρωσης. Συνιστάται συχνά η επαφή με ψυχοθεραπευτές και ομάδες στήριξης κατά την διάρκεια της ανάρρωσης. Οι ασθενείς που αναρρώνουν αργά συνήθως ανησυχούν αν θα ξαναπαρουσιάσουν το σύνδρομο και πρέπει να πούμε ότι μόνο 10% των ασθενών θα το ξαναπαρουσιάσουν.
Το 1/3 των ασθενών νιώθουν αδυναμία και 3 χρόνια μετά, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως και από τις πιο βαριές μορφές του συνδρόμου.

ΠΗΓΗ:paidiatros.com