Ένας καρδιολόγος από το Κάρντιφ έγινε ο πρώτος γιατρός στην Ευρώπη που χρησιμοποιεί στεντ – το μεταλλικό έλασμα που κρατά ανοιχτές τις αρτηρίες – ως θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Ένας καρδιολόγος από το Κάρντιφ έγινε ο πρώτος γιατρός στην Ευρώπη που χρησιμοποιεί στεντ – το μεταλλικό έλασμα που κρατά ανοιχτές τις αρτηρίες – ως θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Η τοποθέτηση του στεντ βελτιώνει τη ροή του αίματος και η ελπίδα είναι πως με την τοποθέτησή του θα μπορέσουν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στύσης του σχεδόν 30% των πασχόντων.

Υπολογίζεται πως ο ένας στους δύο άντρες ηλικίας 40 έως 70 ετών αντιμετωπίζει στυτική δυσλειτουργία. Η πρώτη γραμμή θεραπείας είναι τα ειδικά φάρμακα, όπως η σιλδεναφίλη, αλλά στις σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθούν και ειδικές εγχύσεις στο πέος ή τοποθέτηση αντλίας.

Οι μέθοδοι αυτές, όμως, μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες ή να μην αποδώσουν, με συνέπεια πολλοί άντρες να μην βρίσκουν γιατρειά στο πρόβλημά τους.

Η τοποθέτηση του στεντ ενδέχεται να δώσει λύση σε όσους έχουν στυτική δυσλειτουργία εξαιτίας της στένωσης των αρτηριών που τροφοδοτούν το πέος με αίμα.

Η στένωση είναι παρόμοια με αυτήν που παρατηρείται σε άλλες αρτηρίες, όπως οι στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς: οφείλεται στην επικάθιση λιπωδών ιζημάτων (όπως η χοληστερίνη) στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών και, όπως αποτελεί αιτία της καρδιοπάθειας, αποτελεί και αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.

Τα φάρμακα όπως η σιλδεναφίλη αυξάνουν παροδικά την ροή αίματος στο πέος και είναι αποτελεσματικά ακόμα και όταν η στένωση της κύριας αρτηρίας του πέους είναι 70%. Όταν όμως αυτή φτάσει ή υπερβεί το 90%, δεν υπάρχει αρκετός χώρος ώστε να περάσει το αίμα και να επιτευχθεί ικανοποιητική στύση.

Τα στεντ έχουν χρησιμοποιηθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες σε εκατομμύρια ανθρώπους με στενώσεις των αρτηριών της καρδιάς – και τώρα, αρχίζουν να βρίσκουν πρόσβαση και στη βουβωνική χώρα.

Τα στεντ που χρησιμοποιούνται για την στυτική δυσλειτουργία έχουν μέγεθος 1 έως 3 χιλιοστά, αναλόγως με το μέγεθος της αρτηρίας του πέους.

Η μέθοδος

Όπως εξηγεί ο δρ Nick Ossei-Gerning από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ουαλίας, στο Κάρντιφ, ο οποίος πραγματοποίησε την εμφύτευση, το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για την χρήση στεντ στην στυτική δυσλειτουργία προκλήθηκε από την παρατήρηση πως στο περίπου 30% των ασθενών, καμία από τις υπάρχουσες μεθόδους δεν αποδίδει.

Για να διαπιστώσει εάν το πρόβλημα οφείλεται σε στένωση της αρτηρίας, ο δρ Ossei-Gerning εγχέει μια χρωστική στην αρτηρία του πέους και βγάζει ακτινογραφίες. Εάν υπάρχει στένωση, τοποθετεί το στεντ από αρτηρία της βουβωνικής χώρας.

Η τοποθέτηση γίνεται με τοπική αναισθησία και η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει έως 3 ώρες. Το κόστος της ανέρχεται σε 4.500 έως 8.000 ευρώ.

Όπως είπε ο δρ Ossei-Gerning, την πρώτη τέτοιου είδους επέμβαση πραγματοποίησε πέρυσι τον Οκτώβριο και έκτοτε ο ασθενής του έχει πλήρεις στύσεις.

Σχολιάζοντας την όλη επέμβαση, ο δρ Σακς Μίνχας, σύμβουλος ουρολόγος στο University College του Λονδίνου, επεσήμανε πως σε αρκετούς άντρες το πρόβλημα δεν είναι μόνο η στένωση της κύριας αρτηρίας του πέους, αλλά και προβλήματα στον μυ του. Ωστόσο, για τους ασθενείς που έχουν μόνο τη στένωση, εκτιμά πως η μέθοδος μπορεί να αποδειχτεί αποτελεσματική.

ΠΗΓΗ: Web Only, ygeia.tanea.gr