Μαθηματικό μοντέλο πρόγνωσης της εξέλιξης των καρκινικών όγκων ανέπτυξαν Γερμανοί ερευνητές με στόχο να βοηθήσουν στον καλύτερο σχεδιασμό των εξατομικευμένων αντικαρκινικών θεραπειών.

Όπως είναι γνωστό, ορισμένοι όγκοι σταματούν να αναπτύσσονται μόλις φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος, ενώ άλλοι συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, το δίκτυο των αιμοφόρων αγγείων που τους παρέχει θρεπτικά συστατικά, με τη σειρά του επεκτείνει κι αυτό. Φυσικά αυτό συνεπάγεται και αυξημένο κίνδυνο μετάστασης, καθώς τα καρκινικά κύτταρα έχουν την δυνατότητα να «ταξιδέψουν» και σε άλλα σημεία του σώματος.

Η έρευνα λοιπόν επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στην ανάπτυξη μιας μεθόδου πρόγνωσης του ποιοι όγκοι θα μείνουν σταθεροί σε μέγεθος και ποιοι θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται, αυξάνοντας το ενδεχόμενο μεταστάσεων.

Ο Δρ Σέιο Τσοε, φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης της Γερμανίας και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν ένα μαθηματικό μοντέλο της εξέλιξης των καρκινικών όγκων.

Ανέλυσαν λεπτομερείς οπτικές απεικονίσεις όγκων (περιλαμβανομένων των αιμοφόρων αγγείων), σε διάφορα στάδια της ανάπτυξης τους, από ποντίκια με καρκίνο. Τα αποτελέσματα δημιούργησαν εξισώσεις που περιέγραφαν τον περίπλοκο συσχετισμό μεταξύ των υγιών κυττάρων, των καρκινικών κυττάρων και των αιμοφόρων αγγείων που τα περιβάλλουν.

Έτσι δημιουργήθηκε το μοντέλο που προβλέπει τους «διαδρόμους» της πιθανής ανάπτυξης του όγκου, με βάση την κατανομή των αιμοφόρων αγγείων, πέριξ ενός όγκου.

Όταν το μοντέλο εφαρμόστηκε σε ομάδα ποντικών, σε όλες τις περιπτώσεις κατάφερε να προβλέψει την πρόοδο του καρκίνου.

«Είναι σαν να παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη του καρκίνου σε γρήγορη κίνηση», εξηγεί ο Δρ Τσοε και ελπίζει ότι το μοντέλο του θα χρησιμοποιηθεί στον εντοπισμό των αιμοφόρων αγγείων που πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά προκειμένου να ελεγχθεί ή περιοριστεί η καρκινική ανάπτυξη.

«Μελλοντικά, οι θεραπείες δεν θα βασίζονται σε ‘μέσους όρους’. Οι άνθρωποι θα υποβάλλονται σε εξατομικευμένες θεραπείες σύμφωνα με το αποτέλεσμα του προγνωστικού μοντέλου που δημιουργήσαμε», τονίζει ο Δρ Νηλ Τζόνσον φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, που συμμετείχε στην έρευνα.